Wilkoliniec

Wlkoliniec jest niepowtarzalnym rezerwatem architektury ludowej na Słowacji. Cała drewniana wioska Wlkoliniec jest wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego udzkości UNESCO. Jako jedyna wieś na Słowacji nie została naruszona przez nową zabudowę i znajduje się w niej 45 oryginalnych budynków architektury ludowej i dominująca dzwonnica drewniana.

Historia

Pierwsze informacje o istnieniu wsi Wilkoliniec pochodzą z 1376 roku. Nazwa jest prawdopodobnie związana z licznymi legowiskami wilków, którymi mieli się opiekować tutejsi osadnicy. Stanowił on wówczas administracyjną część Ruzomberoka. Głównym zajęciem ludności w tych okolicach było rolnictwo i pasterstwo, a także wyrąb i odróbka drewna i węglarstwo. Z czasem pojawiła się również hodowla. Początkowo wieś składała się z czterech gospodarstw. Przez 70 lat przybyło ich kolejne sześć, kolejne sto lat później ponad 40 domów, a w drugiej połowie XIX wieku 345 gospodarstw. Wilkoliniec należał do dworu w Likavie i wobec niego mieszkańcy mieli zobowiązania, tak jak dwór miał ochraniać wioskę. Osada przetrwała do dziś, choć nie jest już typową miejscowością, a raczej żywym skansenem, zamieszkiwanym przez 30 stałych mieszkańców

Układ urbanistyczny

Wieś Wilkoliniec leży w bardzo malowniczym krajobrazowo zakątku u podnóża szczytu Sidorowo. Zabudowania usytuowane są na jego stoku, dzięki czemu cała wieś ma położenie pochyłe. Zabudowania otoczone są polami uprawnymi i łąkami, na których można zobaczyć stare drewniane domki o charakterze gospodarskim. Wstęp do wioski jest płatny. Wejścia broni specjalna brama, przy której pobierane są opłaty nie tylko za zwiedzanie, ale i za możliwość fotografowania. Cała wieś to jedna główna ulica pnąca się w górę w kierunku szczytu, a po jej obu stronach stoją rzędem klasyczne drewniane domy, wszystkie w tym samym stylu. Domów jest 55, a prawie wszystkie budowane są specjalną metoda bez użycia gwoździ. Drewniane ściany malowane są na różne kolory, a jeśli dodać do tego kamienne podmurówki i strome, dwuspadowe dachy, to cała wieś wygląda jak z bajki. Poza drewnianymi domami we wsi znajduje się też murowany kościół. W centrum wsi na placyku umieszczona jest studnia, będąca jedynym źródłem wody we wsi. Jest tu także swoisty symbol Wilkolińca – XVIII-wieczna dzwonnica.

Muzeum

W jednym z wilkolińskich domów urządzono muzeum – skansen. Wewnątrz zachowano tradycyjny układ pomieszczeń, na który składa się główna izba, komora i sień. Izba dawniej stanowiła centrum życia domu. W niej zarówno spano, jak i gotowano czy wykonywano wszystkie codzienne prace. Komora była formą spiżarni, magazynu na żywność i inne przedmioty. Muzeum jest urządzone tak, jak w dawnych czasach. Można tu zobaczyć oryginalne sprzęty, naczynia i narzędzia. Muzeum zwykle jest zamknięte na klucz, który można uzyskać w centrum informacyjnym, zawsze o pełniej godzinie i za dodatkową opłatą. W chacie zwiedzającym odtwarzane jest nagranie, z którego można się poznać historię wsi.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies